Benarde tijden
Uit de notulen blijkt, dat de oorlogssituatie zich steeds meer deed voelen. In 1943 werd een aantal leden in Duitsland tewerkgesteld. De voorzitter probeerde de aanwezigen een hart onder de riem te steken:
“Ik geef u een goede raad, laten we allen als één man ons door deze benarde tijden heen slaan, zoodat Eibergen straks zal zeggen Euphonia heeft zich in stilte staande weten te houden als goede Nederlanders.”
Hiermee werd bedoeld: “Wij spelen niet voor de Duitsers”.
De notulen van de vergadering van 19 februari 1944 zijn kort.
Willy Wedel was nog steeds niet terug in Eibergen en hetzelfde gold voor Bertus Floors, die gedwongen waren in Duitsland te werken. De gebruikelijke jaarlijkse ledenvergadering in februari of maart werd in 1945 niet gehouden. Begrijpelijkerwijs had men andere dingen aan het hoofd.
Hoewel het ledental in de oorlogsjaren redelijk op peil bleef (30-35), kwamen de activiteiten van Euphonia op een laag pitje te staan.
In 1944 werd voorzitter Herman Bartelink, die was ondergedoken, opgevolgd door G.A. Ordelman. Toen Ordelman in 1985 zestig jaar lid was van Euphonia, stond er een interview met hem in de krant, waaruit we het volgende over de oorlogsjaren overnemen:
Hoewel er in die tijd niet meer gerepeteerd werd, kreeg Ordelman het toch even Spaans benauwd toen de toenmalige NSB-burgemeester van Eibergen hem opdracht gaf om een concert voor NSB-ers en Duitse soldaten te organiseren. “Spelen voor die zwarthemden, ik beet me nog liever de vinger af”, zegt Ordelman fel. Ik zeg dus tegen die vent. “We hebben al een halfjaar niet meer gespeeld en de ventielen van de instrumenten zijn daardoor vastgeroest”.
“Dan maak je ze maar weer open”, schreeuwde hij.
Ordelman had nog wel een paar dagen in de rats gezeten, maar hoorde er gelukkig niets meer van.
Dirigent Bijneveld ontving tot het eind van de oorlog elke maand tachtig gulden, hoewel de repetities in de loop van 1944 kwamen stil te liggen.
Gelukkig kwam ook voor de leden van Euphonia een ontlading van alle spanning door de bevrijding.
Wat zal er een vreugde in hun muziek hebben doorgeklonken bij het bevrijdingsfeest op 5 mei 1945.